‘Ik zie je’ beschouw ik als de motorolie in het leven van kinderen. Waarom? Als kinderen gezien worden kunnen ze zich hechten en zich ontwikkelen tot gesocialiseerde burgers, die zelf op een positieve wijze vorm geven aan hun leven. ‘Ik zie je’ binnen een kindcentrum; kan dat?

‘Ik zie je’ begint al heel jong

Jonge kinderen ontwikkelen zich, als ze zich veilig voelen, als ze gezien worden in hun behoeftes. Kinderen die niet gezien worden en geen aandacht krijgen gaan uiteindelijk dood. Pedagoog Bowlby gelooft in het belang van een sensitieve houding van de opvoeder. ‘Signalen oppikken en daarop reageren draagt bij aan een veilige hechting. Een veilige hechting is een voorspellende waarde voor de verdere emotionele ontwikkeling van kinderen, voor wat betreft het gevoel van eigenwaarde, de sociale ontwikkeling en het leervermogen’. Investeren in de emotionele ontwikkeling van jonge kinderen voorkomt problemen op latere leeftijd. Veel problemen van volwassenen zijn terug te voeren op ‘zich niet gezien voelen, er niet mogen zijn’ in de vroege levensjaren.

‘Ik zie je’ op de dagopvang

Kinderen zijn moe, kinderen hebben honger, kinderen voelen zich niet lekker. Als medewerkers van de dagopvang deze signalen zien en hierop reageren helpt dat kinderen bij hun verdere ontwikkeling. Door middel van interactie met de opvoeder leert een kind te vertrouwen op zijn eigen behoeftes en te vertrouwen op de opvoeder die daar wat mee doet. Zo begint het socialisatieproces van kinderen. Het kind is op deze wijze bezig een plekje te verwerven in de samenleving. Echt kijken naar de individuele behoefte van kinderen is een kwaliteit van medewerkers en vraagt om organisatietalent. Het is vaak makkelijker een groep als geheel aan te sturen. Medewerkers gaan structureren, bijvoorbeeld met een strak dagritme, met dezelfde eet- en slaapmomenten. Zo houd je een groep kinderen goed ‘onder controle’. Maar je ziet ze niet! ‘Ik zie je’, vanaf jongs af aan, betekent dat je investeert in kinderen. Kinderen worden gezien, ontwikkelen zelfvertrouwen, zijn sociaal en cognitief competent en hoeven op latere leeftijd minder extreem gedrag te vertonen om dan nog gezien te worden, om aandacht te krijgen.

‘Ik zie je’, ouders

Jonge kinderen en hun ouders hebben een hechte relatie met elkaar. De medewerker die voor het zeer jonge kind zorgt is een belangrijke vertrouwenspersoon voor de ouders. Jonge kinderen gedijen goed als de ouders hen emotionele toestemming geven om op de opvang te ‘mogen zijn’. De band tussen medewerker en ouder is van groot belang voor het veiligheidsgevoel van kinderen op de opvang en in het kindcentrum. De medewerker op de dagopvang investeert in de relatie met de ouders. De medewerkers van het onderwijs gaan hier mee verder.

‘Ik zie je’; gaat dat lukken in de praktijk van kindcentra?

De afgelopen periode heb ik meegewerkt aan de verdere ontwikkeling van een aantal kindcentra in een stichting voor onderwijs en opvang in het midden van het land. Voordat ik begon was ik redelijk sceptisch over de kansen van een kindcentrum. Lukt het om het zeer jonge kind, van 0 tot 4, echt te zien in een kindcentrum?

Ik denk dat het kan

Het kan als een kindgerichte directeur op locatie leidinggeeft aan het veranderingsproces en daarbij ondersteund wordt, op maat. Het gaat over het ontwikkelen van kinderen vanaf dat ze heel klein zijn. Het gaat erom het kijken naar elk kind door te zetten tijdens de gang door het kindcentrum. Samen met ouders echt leren kijken naar kinderen en samen zoeken naar de allerbeste oplossing voor dit kind of deze kinderen. Dat is de opdracht.

Het kan als medewerkers en directeuren gezien worden in hun inzet om alle kinderen te zien. Als besturen worden gezien in hun pogingen kinderen op maat onderwijs en opvang te bieden. Als de wijk- en gebiedsteams aansluiten bij wat er op school wordt gedaan en gezien. Als de overheid het belang ziet van gezien worden; het echt zien van elk kind, van jongs af aan. Dat is investeren, dat is preventie, dat is bijdragen aan het voorkomen van excessen op latere leeftijd.
IK ZIE JE

Herken je iets van mijn verhaal: leuk als je deze pagina deelt!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

*

code